Eve geri döndüğümde Cansu evdeydi ve benden özür diledi. Kalbimdeki acıyı tarif bile edemezdim.







Salonda oturmuş beni bekliyordu ve erkek arkadaşım denen şeref yoksunu orada değildi. Cansu bir anlık bir elektrik olduğunu aralarında daha önce hiçbir şey geçmediğini söyledi. Çok üzgün olduğunu, erkek arkadaşımın onu baştan çıkardığını söyledi. Ona inandım. Çok zor dönemler geçiriyordu. Dostluğumuzu kaybetmek istemedim. Erkek arkadaşımla bir daha hiç görüşmedik. Ne onun ne benim söyleyecek pek bir şeyimiz yoktu aslında. Aradığı zaman telefonlarını açmadım. Ailem ile zorlu bir konuşma yapmak zorunda kaldım. Benim için ölüydü artık.