O gece Ceyda’nın evine gittik ve seviştik; karımı, kızımı, evimi, hiçbir şeyi düşünmedim.





Sonun başlangıcı diyecektim ama değil, çünkü karımın aşırı bakımsızlığı daha önce gelmişti. O çok bakımsız ve isteksiz olduğu için ben bu duruma gelmiştim. Hayır, kendimi de, sizi de kandırmıyorum. Gerçek bu. Her şey eskisi gibi devam etseydi, doğumun ardından karım eskisi gibi olsaydı şu an mutlu yuvamızda birlikteydik. Benim suçum değil!

Kendimi aklamaya çalışmıyorum. Gerçekten. Karımı çok sevsem de o hallerine katlanamıyorum. Bunun ne kadar devam edeceğini de bilmiyorum...